خوش آن نسیم که مى آید از کنار بقیع            خوشا هواى روان بخش و مُشکبار بقیع

فرشتگان ز زمین مى برند سوى بهشت            بـراى غـالـیـۀ حـوریـان غـبـار بـقـیـع

اگر که طور تجلّى ز صدق مى طلبى            بـیـا به گـلـشـن روحـانـى دیـار بـقـیـع

دریـغ و درد که از ظلـم دشمنان خـدا            خـراب شد هـمـه آثار بى شـمار بـقـیع

ایا که غـیـرت دین دارى و ولایت آل            ببار خون، عـوض اشک در کنار بقیع

خـراب کـرد ستـم، مشهـد چـهـار امام            کز آن شرف به سما یافت خاکسار بقیع

نـخـست مـرقـد سبط نـبـى امـام حسن            بزرگ محـور اعـزاز و افـتخار بـقـیع

مـزار حـضـرت سـجـاد، اسـوۀ عـبّـاد            امین اعـظـم حق، رکـن اسـتـوار بقـیع

مـزار حضرت باقـر، عزیز پیـغـمـبـر            که بر فـزوده به اجلال و اشتهـار بقیع

مزار حضرت صادق رییس مذهب و دین            جهان علم و عـمل، نور کردگـار بقیع

قـبـور مـنـهـدم دیـگـر از تـبار رسول            فـزوده است بر اوضاع رنج بار بقیع

ز ظـلـم فـرقـۀ وهّـابـیـان نـاکـس دون            بیا ببین که خـزان گـشته نوبهـار بقیع

سعودیان عامل یهـود و صهـیـونـیـسم            ز ظـلـم، هـتـک نـمـودند اعـتبار بقیع

قبور آل پیمبر، خـراب و ویران است            فـرشـتـگـان هـمگان اند سوگـوار بقیع

در این مصائب عظمى ولىّ عصر بُوَد            شکسته خاطر و محزون و داغدار بقیع

کند ظهور و جهان پُر کند ز دانش و داد            زند به ریـشه خـصـم ستم شـعـار بقیع

قـیـام باید و مردانگىّ و همّت و عـزم            که برطرف کند این وضع ناگوار بقیع

وگـرنه تا نشود قـطع دست استعـمـار            جهان شیعه بود زار و دل فکـار بقیع

حرامیان به حرم تا که حاکم اند روا ست            که مسلمیـن همه باشند شـرمسار بقیع

سلام بى حـد و بسیار بر پیـمبـر و آل            درود وافـر و بـى انـتـهـا نـثـار بـقـیع

ز یــاد مــرقــد ویــران اولــیـاى خـدا            همیشه «لطفى صافى» است بى قرار بقیع